The culture of Poles and the environmental conditions of their life
The culture of Poles and the environmental conditions of their life
Constant armed invasions of neighbors threatening from the west, east, north and south made the Polish nation distrustful and fearful of threats to its independence. The unethical Catholic Church and its policies have obscured the perception of the simple and beautiful teachings of Jesus Christ and the mass of the Polish nation does not know why and for what Christ died on the cross.
Historical events and the spiritually and economically inefficient Polish social system forced 15 million Poles, i.e. one quarter of the nation, to emigrate. Polish emigrants enrich foreign countries with their work and skills, which means that 70% of contemporary Polish entrepreneurs suffer from a lack of workers.
All this allows us to say that contemporary Poles are a xenophobic, culturally and economically backward nation. However, the core of the Polish nation – its Slavic spirit – is beautiful and pure, and is waiting to be freed from xenophobia and superstition. The Polish nation is waiting for awakening and liberation from spiritual and economic slavery.
This liberation will come under the leadership of new and ethical elites who are likely to emerge and take a leadership role soon. Perhaps my studies posted on the Internet will bring this moment closer and shape a new spiritual and economic environment in which Poles will be happy to find themselves. Ruth Benedic (a famous anthropologist), examining various cultures, concluded that cultural patterns have no biological basis, these features are not transferred in any “germ cell”, therefore culture is not transferred at the biological level, but only at the social level. An important consequence of the belief that behavioral patterns are culturally imposed rather than biologically determined is that they can be changed.
To free Poles from xenophobia and backwardness, it is necessary to change their social environment, i.e. its organization and functioning system, in the way I described in my online articles and books. This will allow Poles to show off their resourcefulness and free themselves from the shackles of spiritual and economic slavery into which they have been driven by the barbarism of contemporary Polish spiritual, political and economic elites. The time is coming for the Polish nation to create its own progressive culture and throw off the bonds imposed on it. This will create a chance for Polish emigration to return to their homeland, which will certainly contribute to positive changes in the lands belonging to Poles. Only a modern and progressive Poland under enlighted leadership. is needed by Europe and the world.
Warsaw, January 27-28, 2024, 22:40-7:35 Bogdan Jacek Góralski
Kultura Polaków a warunki środowiskowe ich życia
Ciągłe zbrojne najazdy sąsiadów zagrażające z zachodu, wschodu, północy i południa uczyniły naród polski nieufnym i obawiającym się zagrożenia swojej niepodległości . Nieetyczny Kościół Katolicki i jego polityka spowodowały zaciemnienie w odbiorze prostej i pięknej nauki Jezusa Chrystusa i spowodowało to, że naród polski w swojej masie nie wie dlaczego i za co Chrystus zginął na krzyżu.
Zaszłości historyczne i niewydolny duchowo oraz ekonomicznie polski system społeczny zmusił do emigracji 15 milionów Polaków tj. jedną czwartą narodu. Polscy emigranci Wzbogacają swoją pracą i zdolnościami obce kraje powoduje, że 70% współczesnych polskich przedsiębiorców cierpi na brak rak do pracy.
Wszystko to pozwala powiedzieć, że współcześni Polacy to ksenofobiczny, zacofany kulturowo i ekonomicznie naród. Jednak jądro polskiego narodu- jego słowiański duch jest piękny i czysty, i czeka na uwolnienie z ksenofobii i zabobonów. Naród polski czeka na przebudzenie i wyzwolenie z niewoli duchowej i ekonomicznej.
To wyzwolenie nastąpi pod kierownictwem nowych i etycznych elit, które prawdopodobnie wkrótce się wyłonią i przejmą przywódczą rolę. Być może moje opracowania umieszczone w Internecie przybliżą ten moment i ukształtują nowe środowisko duchowe i ekonomiczne w którym Polacy z radością się odnajdą. Ruth Benedic (słynna antropolog) badając różne kultury stwierdziła, że wzorce kulturowe nie mają żadnego umocowania biologicznego, cechy te nie są przenoszone w żadnej „komórce zarodkowej”, kultura nie jest zatem transferowana na poziomie biologicznym, a wyłącznie społecznym. Ważną konsekwencją przekonania, że wzorce zachowania narzucane są kulturowo, a nie determinowane biologicznie, jest to, że można je zmieniać.
Żeby uwolnić Polaków z ksenofobii i zacofania trzeba zatem zmienić ich środowisko społeczne tj. jego organizację i system funkcjonowania na sposób, który opisałem w moich internetowych artykułach i książkach. Pozwoli to zabłysnąć Polakom zaradnością i wyzwolić się z pęt niewoli duchowej i ekonomicznej w którą zostali wpędzeni przez barbarzyństwo współczesnych polskich elit duchowych, politycznych i gospodarczych. Nadchodzi czas aby naród polski sam stworzył swoją własną postępową kulturę i zrzucił narzucone mu więzy. Stworzy to szansę powrotu polskiej emigracji do Ojczyzny co na pewno przyczyni się do pozytywnych zmian na należących do Polaków ziemiach. Tylko nowoczesna i postępowa Polska pod oświeconym przywództwem jest potrzebna Europie i światu.
Warszawa, dnia 27-28 stycznia 2024 roku godzina 22:40-7:35 Bogdan Jacek Góralski
Gęstość zaludnienia a wzorce społeczne
ALEKSANDRA TŁUŚCIAK-DELIOWSKA* Aleksandra Tłuściak-Deliowska; Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej, ul. Szczęśliwicka 40, 02-353 Warszawa; tel. +48 22 5893600; e-mail: adeliowska@aps.edu.pl
DYSTANS SPOŁECZNY WOBEC INNYCH: ANALIZA POSTAW MŁODZIEŻY WOBEC WYBRANYCH GRUP NARODOWO-ETNICZNYCH
CZŁOWIEK – NIEPEŁNOSPRAWNOŚĆ – SPOŁECZEŃSTWO” CNS nr 4(26) 2014, 85
ISSN 1734-5537 DOI: 10.5604/17345537.1140751
https://www.researchgate.net/profile/Aleksandra-Tlusciak-Deliowska/publication/273513904_DYSTANS_SPOLECZNY_WOBEC_INNYCH_ANALIZA_POSTAW_MLODZIEZY_WOBEC_WYBRANYCH_GRUP_NARODOWO-ETNICZNYCH/links/55f65d3c08ae63926cf506fb/DYSTANS-SPOLECZNY-WOBEC-INNYCH-ANALIZA-POSTAW-MLODZIEZY-WOBEC-WYBRANYCH-GRUP-NARODOWO-ETNICZNYCH.pdf?_sg%5B0%5D=started_experiment_milestone&origin=journalDetail
Komunikacja międzykulturowa w wielonarodowych jednostkach wojskowych Marek BODZIANY
Wrocław 2012
https://depot.ceon.pl/bitstream/handle/123456789/2948/komunikacja%20mi%20dzykulturowa%20-%20ca%20o%20%20%20ksi%20%20ki.pdf?sequence=1
Prototypy odnoszące się do kategorii społecznych nazywane są stereotypami (por. Kurcz, 1992, s. 38). Nawet jeśli osobiście nie znamy danej osoby, możemy mieć pewne przekonania o jej prawdopodobnych cechach. Badania nad wrażeniami i sądami na temat innych osób czy grup ludzi (por. Wojciszke, 2011; Pietrzak, Winiewski, 2011) dowodzą, że nasza percepcja bazuje na dwóch podstawowych wymiarach, tj. wspólnotowości i sprawczości. Odpowiadające im cechy, tj. ciepło i kompetencje, pojawiają się w kontekście postrzegania grup. Pierwszy wymiar – ciepło – związany jest z intencjami przypisywanymi grupom względem grupy własnej. Mogą się one wahać od nieprzyjaznych (zimnych) do dobrych (ciepłych) intencji. Drugi wymiar, czyli kompetencje, odnosi się do statusu, który ma dana grupa. Susan Fiske i współpracownicy (cyt. za: Wojciszke, 2011, s. 479) opracowali Model Treści Stereotypu (MTS) uwzględniający wspomniane rodzaje sądów pojawiające się w postrzeganiu innych. W wyniku ich skrzyżowania otrzymujemy cztery rodzaje stereotypów grupowych. Wysoka ocena na obydwu wymiarach – ciepła i kompetencji – charakteryzuje tzw. stereotypy pozytywne. W ten sposób widziane są np. typowe dla danego społeczeństwa grupy odniesienia, do których należy lub aspiruje większość jego przedstawicieli (jak również grupa własna – Polacy). Z kolei niska ocena na obydwu wymiarach (brak ciepła i brak kompetencji) charakteryzuje tzw. stereotypy negatywne. Dwie pozostałe kombinacje tworzą stereotypy ambiwalentne, czyli takie, które charakteryzują się wysoką oceną na wymiarze kompetencji i niską na wymiarze ciepła (tzw. stereotypy zawistne, np. ludzie bogaci, Żydzi, Japończycy) lub odwrotnie – niską oceną na wymiarze kompetencji i wysoką na wymiarze ciepła (tzw. stereotypy paternalistyczne, np. gospodynie domowe, osoby starsze). Treść stereotypów niesie ze sobą konsekwencje, po pierwsze, dla emocji, jakie budzą przedstawiciele stereotypizowanych grup, po drugie zaś – dla zachowań, jakie są wobec nich kierowane (tamże, s. 483). Zachowania wynikające ze stereotypów i emocje budzone przez różne grupy społeczne mogą być przedstawione w postaci mapy uprzedzeń (ang. BIAS map; Cuddy, Fiske, Glick, 2007; Pietrzak, Winiewski, 2011, s. 136). Cztery główne rodzaje emocji związanych ze stereotypami to: (1) litość, która wzbudzana jest przez grupy pozbawione sprawczości, ale wysoko ocenione na wymiarze wspólnotowości (ciepła), (2) zawiść, którą wywołują osoby kompetentne, ale nisko ocenione na wymiarze wspólnotowości, (3) pogarda, która wzbudzana jest przez osoby pozbawione zarówno sprawczości, jak i wspólnotowości oraz (4) podziw, który wzbudzają osoby sprawcze i jednocześnie wspólnotowe.
Joanna Maciątek i Ida Kurcz (1992, s. 201) zwracają uwagę, że stereotyp ma dwa aspekty. Pierwszy nazywany jest przedstawieniowym lub deskryptywnym i odnosi się do treści zawartych w stereotypie. Najczęściej prezentowany jest za pomocą listy cech charakteryzujących przedmiot stereotypu. Drugi aspekt – dystansowy, nazywany także ewaluatywnym, sprowadza się do reakcji afektywnej mierzonej dystansem odczuwanym do przedmiotu stereotypu, pewną gotowo- 88 Aleksandra Tłuściak-Deliowska CNS nr 4(26) 2014, 85–104 ścią lub chęcią kontaktu z nim w różnych sferach lub dziedzinach życia (por. tamże, s. 201). W swoich badaniach uwzględniłam aspekt drugi, czyli dystansowy. Dystans społeczny został określony przez Roberta Parka (1924) jako stopień bliskości i zażyłości w kontakcie społecznym, wobec pewnych zbiorowości czy innych jednostek w grupie. W naukach społecznych i humanistycznych dystans społeczny jest różnie rozumiany. Najogólniej oznacza on poczucie obcości w stosunku do jednostek i/lub grup społecznych różniących się np. wyznaniem, pochodzeniem etnicznym, stylem życia, miejscem w strukturze społecznej (por. Encyklopedia PWN; Chodkowska, 2012, s. 16). W ewaluatywnych metodach badania stereotypów chodzi o ocenę typu stosunku do obiektu, postawy wobec niego, ocenę, na ile pragnie się mieć do czynienia z obiektem, czy jest on pożądany, czy wręcz przeciwnie (Kurcz, 1992, s. 42). Stosowanymi metodami są najczęściej różne skale społecznego dystansu, typową skalą jest zaś skala Emory’ego S. Bogardusa (1925). Koncepcja dystansu społecznego została bowiem po raz pierwszy zastosowana w praktyce właśnie przez Bogardusa (1933), który zbudował skalę mierzącą skłonność lub niechęć do kontaktów z przedstawicielami różnych grup społecznych. Innymi słowy, dystans w tej skali jest miarą prawdopodobieństwa nawiązania kontaktów społecznych między dwiema osobami będącymi przedstawicielami różnych grup społecznych. Problematyka podjęta w artykule jest szczególnie istotna z punktu widzenia socjalizacji i edukacji młodych ludzi. Zróżnicowanie kulturowe będzie się pogłębiać w dobie postępującej globalizacji, dlatego jest ono jednym z wyzwań, zwłaszcza w sferze wychowania. W artykule wykorzystano fragment materiału i część danych empirycznych z rozprawy doktorskiej pt. „Percepcja klimatu szkoły a aprobata przemocy i uprzedzenia etniczne wśród nastolatków” przygotowanej pod kierunkiem prof. dr. hab. Adama Frączka, obronionej na Wydziale Nauk Pedagogicznych Akademii Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie w 2012 r.
Konkluzje
Należy pamiętać, że sposób postrzegania rzeczywistości przez młodzież jest wypadkową wielu czynników, niemniej jednak zasadniczą rolę odgrywają tutaj własne doświadczenia oraz przede wszystkim oddziaływania środowiska. W przechowywanym i przekazywanym w kulturze obrazie świata często określa się, kim jesteśmy „my”, kim są „oni”, jacy „oni” są, kto jest „inny”, „obcy”. Często te charakterystyki są uproszczone, zabarwione emocjonalnie i mają niewielki związek z rzeczywistością (Karpiński, 1992, s. 17). W każdym kraju istnieje pewne zróżnicowanie społeczne. Dzieci, poznając świat wokół siebie, nabywają wiedzę również o tym zróżnicowaniu. Nawet jeśli jakieś obiektywne umiejscowienie grupy w społeczeństwie ulegnie z czasem wyraźnej zmianie, raz wytworzone oczekiwania pod adresem tej właśnie grupy mogą się utrzymywać (np. zmiana postrzegania Żydów w zależności od sytuacji polityczno-gospodarczej Polski czy Niemców w okresie powojennym). Społeczne uczenie się może sprzyjać przyjmowaniu błędnych, często krzywdzących przekonań na temat ludzi z różnych grup społecznych. Zachodzenie takiego procesu jest szczególnie prawdopodobne, wówczas gdy osobą, od której dziecko się uczy, jest osoba znacząca, będąca dlań wzorcem identyfikacyjnym (Kofta, 1996, s. 201). Osobami znaczącymi dla dzieci początkowo są rodzice, później nauczyciele, dlatego też niezmiernie istotna staje się tutaj ich postawa. Przekonania na temat inności, odmienności – czy etniczności mogą być obecne w programie ukrytym szkoły, nieobjętym dokumentacją, a regulującym aspekt emocjonalno-motywacyjny ucznia, wartościującym pewne elementy pozytywnie, inne zaś wygaszającym (por. Niemierko, 2008, s. 152). Program ukryty może powstać i funkcjonować wskutek wpływów środowiska, tendencyjności podręczników czy np. tradycji szkoły (Konarzewski, 1991). Uprzedzenia mogą być przekazywane poprzez przypadkowe uwagi czy anegdoty dorosłych. Wystarczą drobne oznaki czyjegoś stosunku (wrogości, podziwu, lekceważenia) do innych, by nie- 102 Aleksandra Tłuściak-Deliowska CNS nr 4(26) 2014, 85–104 świadomie uczeń mógł przejąć je jako podstawę własnej orientacji na temat tego, co jest dobre, a co złe (Jarymowicz, 2001, s. 39). Ograniczyć rolę programu ukrytego może świadomy tego oraz własnych emocji i postaw nauczyciel. Szkoła jest miejscem, w którym jednostka styka się z szerszym światem społecznym, wkracza w obręb interakcji i staje się tym samym jednym z aktorów zinstytucjonalizowanego procesu wychowania i kształcenia. Instytucji szkoły przypisywane jest duże znaczenie dla przyszłości jej wychowanków i całego społeczeństwa. Od szkoły oczekuje się dzisiaj równowagi pomiędzy przekazywaniem obiektywnej i koniecznej wiedzy o świecie a wychowaniem do dojrzałości społecznej, przejawiającej się także w tolerancyjnym współżyciu z „innymi”, „odmiennymi”. Jednakże problem nie zostanie rozwiązany tylko i wyłącznie w szkole za sprawą „świadomych” nauczycieli. Ograniczanie uprzedzeń nie będzie możliwe, dopóki dorośli nie uświadomią sobie, w jakim stopniu przekazują w subtelny sposób dzieciom swoje przekonania i postawy, często nawet bez złych zamiarów.
Wzory kultury według koncepcji Ruth Benedict
https://zpe.gov.pl/pdf/P1HBxBE4b w Zintegrowana Platforma Edukacyjna
Źródło: Ruth Benedict, Wzory kultury, dostępny w internecie: artefakt.arnev.net [dostęp 19.02.2020 r.].
Źródło: Michał Buchowski, O niebezpiecznym użyciu pojęcia kultura: przykład „kultury etnicznej”, dostępny w internecie: nck.pl [dostęp 19.02.2020 r.].
Źródło: Zofia Zaleska, Kanada: Wina, prawda i pojednanie, 24.07.2019 r., dostępny w internecie: vogue.pl [dostęp 19.02.2020 r.].
Ruth Benedict i dzieło jej życia Czytając Wzory kultury niemal sto lat po ich publikacji w 1934 roku, czytelnik dostrzeże nieco przestarzały język, ale i zaskakująco aktualne treści. Dla współczesnych praca Ruth Benedict jest wciąż wartościowa, ponieważ postuluje przyglądanie się każdej kulturze przez pryzmat jej wartości i priorytetów, z czym ludzkość nieustannie ma problem, często oceniając inne kultury z punktu widzenia własnej, nie rozumiejąc i nie doceniając ich odmienności. Relatywizm kulturowy wydaje się dziś zdroworozsądkowy, przynajmniej dla kulturoznawców czy antropologów, ale w czasach, kiedy powstawały Wzory kultury, było to podejście zdecydowanie nowatorskie. Nauki społeczne zawdzięczają Ruth Benedict także niezwykle wnikliwe spojrzenie na różnorodne kultury, które autorka badała i drobiazgowo opisywała. Amerykańska antropolog była zwolennikiem holizmu kulturowego – twierdziła, że każda kultura składa się z zależnych od siebie elementów i stanowi spójną całość. Ta spójność wytwarza określone wzorce, które z kolei można śledzić między różnymi kulturami. Warto studiować różne kultury, aby zyskać odpowiedni dystans i punkt odniesienia do oceny własnej kultury, w tym także jej wad. Jednym z największych zagrożeń etnocentryzmu jest bowiem traktowanie wyłącznie własnej kultury jako naturalnej, a wszystkich innych jako odchyleń od normy, czegoś gorszego. Wzory kultury to antropologiczne studium porównawcze trzech społeczeństw: Zuni (Pueblo) z południowo‐zachodnich Stanów Zjednoczonych, Dobu z Malezji oraz kanadyjskich Kwakiutlów. Dogłębne spojrzenie na te kultury i związki pomiędzy nimi pozwoliło autorce ustalić, w jaki sposób kultura kształtuje indywidualne zachowanie. Antropolożka bada wzorce kulturowe występujące w tych społeczeństwach, takie jak poglądy na małżeństwo, wojnę i przemoc, rodzinę i inne społecznie istotne kwestie, i porównuje je, wyciągając wnioski dotyczące tego, że nasze zachowania nie są uwarunkowane biologicznie, a są konsekwencją funkcjonowania w określonej kulturze i przyswajania jej wartości i zwyczajów.
Ruth Benedict dostrzega, że każde z ludzkich zachowań jest naznaczone kulturowo, a wzorce kulturowe rozwijane przez każde społeczeństwo odpowiadają wartościom leżącym u podstaw powstania tej zbiorowości i stają się fundamentem określenia, co dana kultura ocenia jako normalne, „ludzkie”. Co równie istotne, wzorce te nie mają żadnego umocowania biologicznego, cechy te nie są przenoszone w żadnej „komórce zarodkowej”, kultura nie jest zatem transferowana na poziomie biologicznym, a wyłącznie społecznym. Ważną konsekwencją przekonania, że wzorce zachowań narzucane są kulturowo, a nie determinowane biologicznie, jest to, że można je zmieniać. Autorka Wzorów kultury dzieli kultury na dwa dominujące typy – „dionizyjski” dążący do przesytu, ostentacji, oraz „apolliński” charakteryzujący się powściągliwością i umiarem. Opis kultur wspomnianych trzech społeczeństw służy jej do zaprezentowania cech charakterystycznych zbiorowości o mentalności „dionizyjskiej” i „apollińskiej”.
Komunikacja międzykulturowa w wielonarodowych jednostkach wojskowych
Marek BODZIANY
Wrocław 2012
https://depot.ceon.pl/bitstream/handle/123456789/2948/komunikacja%20mi%20dzykulturowa%20-%20ca%20o%20%20%20ksi%20%20ki.pdf?sequence=1
ROZDZIAŁ 2. Kulturowe uwarunkowania komunikacji między narodami 44 2.1. Kultura – różnorodność pojęciowa 44 2.2. Składniki kultury – typologia 50 2.3. Tożsamość jednostkowa, społeczna i narodowa 56 ROZDZIAŁ 3. Różnorodność i odmienność kulturowa we współczesnym świecie 64 3.1. Typologie kultur i odmienność kulturowa 64 3.2. Wielokulturowość w ujęciu historycznym i współczesnym 83 3.3. Integracja i asymilacja kulturowa 92 3.4. Relatywizm kulturowy i tolerancja w kontaktach kultur 99 3.4.1. Relatywizm kulturowy 99 3.4.2. Tolerancja 102 3.5. Konflikt kultur 107 ROZDZIAŁ 4. Komunikacja międzykulturowa i jej teoretyczne uwarunkowania 118 4.1. Komunikacja społeczna jako, podstawa dialogu kultur 118 4.2. Komunikacja międzykulturowa w ujęciu teoretycznym 128 4.3. Kompetencja kulturowa i komunikacyjna 137 4.3.1. Kompetencja kulturowa i jej zakres pojęciowy 137 4.3.2. Składniki kultury jako, elementy kompetencji kulturowej 140 Marek Bodziany 4 4.3.3. Język etniczny jako składnik kultury 144 4.3.4. Język niewerbalny jako składnik kultury 146 4.3.5. Model komunikacji międzykulturowej 151 4.4. Antropologiczne czynniki komunikacji międzykulturowej 153 4.4.1. Związki antropologicznych czynników komunikacji międzykulturowej ze składnikami kultury 153 4.4.2. Stereotypy jako źródła barier komunikacyjnych 154 4.4.3. Uprzedzenia w komunikacji międzykulturowej 164 4.4.4. Etnocentryzm jako bariera komunikacyjna 167 4.4.5. Stratyfikacja etniczna i dystans etniczny 172 4.4.6. Nietolerancja jako bariera w komunikacji międzykulturowej 175 4.4.7. Antropologiczne czynniki funkcjonowania wielonarodowych struktur wojskowych
ROZDZIAŁ 5. Komunikacja międzykulturowa w wielonarodowych jednostkach wojskowych w świetle badań własnych 188 5.1. Metodologiczne podstawy badań nad komunikacją międzykulturową 188 5.2. Wpływ struktury etnicznej na komunikację międzykulturową 205 5.3. Kompetencja kulturowa żołnierzy wielonarodowych jednostek wojskowych 212 5.4. Wpływ antropologicznych czynników na komunikację międzykulturową 224 5.5. Wpływ składników kultury na komunikację międzykulturową 239 5.6. Wpływ asymilacji kulturowej na komunikację międzykulturową 260 5.7. Wpływ komunikacji międzykulturowej na konflikt kultur
EKOLOGIA KULTUROWA perspektywy i interpretacje
https://sbc.org.pl/Content/218973/ekologia_kulturowa.pdf
Michał Góra Instytut Meteorologii i Gospodarki Wodnej Środowisko życia człowieka i jego rozwój w kontekście politycznym i ekologicznym
https://cejsh.icm.edu.pl/cejsh/element/bwmeta1.element.ojs-doi-10_15633_ssc_436/c/436-364.pdf
Within-country regional cultural differences and their organizational implications
ZHU Xiumei1(), ZHENG Xuejiao1, XU Hai2, XU Yanmei1()
ZHU Xiumei, ZHENG Xuejiao, XU Hai, XU Yanmei. Within-country regional cultural differences and their organizational implications[J]. Advances in Psychological Science, 2022, 30(7): 1651-1666.
https://journal.psych.ac.cn/xlkxjz/EN/10.3724/SP.J.1042.2022.01651