A Grand Challenge: Changing the National Conversation about Poverty and Economic Mobility in the US

JustPaste.it

A Grand Challenge: Changing the National Conversation about Poverty and Economic Mobility in the US

User avatar

mgr inż.Bogdan Góralski @bogdangoralski · 11h · edited: 4s

Public

A few years ago I did not write to The Gates Foundation a letter with my proposal of reducing poverty and increasing economic mobility in the US. Today I think that I have the best ideas for those problems.

Ideas I explained in the thousand short articles in my blog -link:https://justpaste.it/u/bogdangoralski and books on Google |Books. You can tell me If I was wrong that my ideas are good for every country in the world-our world.

Jakuszowice, June 4, 2024, time 22:40  Bogdan Jacek Góralski

A Grand Challenge: Changing the National Conversation about Poverty and Economic Mobility

b347cd58375e0dda131d1da3bbb8e439.jpg

Ryan Rippel

Sep 18, 2019 · 4 min read

Several years ago, 209 college students were surveyed about their impressions of “the poor.” As far as most were concerned, living in poverty was roughly equivalent to being a bad person. Compared to middle-class people, they said, people experiencing poverty were more violent and less responsible, angrier and less family-oriented, and more unpleasant and less moral. The attitudes the students expressed weren’t based on 209 unique sets of personal experiences. They had been absorbed, unconsciously, from the public and private discourse about poverty in America.

The poverty-is-a-moral-failure storyline is not the only myth in circulation. Another one goes to the opposite extreme: people in poverty are trapped by the system and powerless to act. There’s also the familiar rags-to-riches trope, which suggests that, if people would only put their minds to it and act virtuously, unfathomable success is right around the corner.

The politicians, powerbrokers, and voters who together determine public policy can get stuck in these false narratives. Our society hears confusing, conflicting, and just plain inaccurate stories about what poverty is, why it happens, who it happens to, and how to address it. And it’s awfully hard to find effective solutions when you’ve mistaken the nature of the problem.

For individuals and communities experiencing poverty, these stereotypes are also debilitating. I remember meeting a woman in the College Hill neighborhood in St. Louis, where residents are hard-pressed to find a store where they can buy fresh fruits and vegetables, much less a job. She told me, “We’ve internalized low expectations.”

As a nation, we need to start telling and hearing more accurate accounts about poverty — stories that start not with judgment but with humanity, stories that make us want to get to the bottom of hard problems instead of punish or demean.

We need to understand the enormous complexity and constant strain of living in poverty. We need to see that poverty does not just happen to “someone else,” that millions of us are just one piece of bad luck away from hardship and that many of us have experienced periods of poverty during our lives. And we need to acknowledge the truth: that systemic racism and other forms of bias push millions of people into poverty and keep them there.

That’s why, today, we’re announcing a new initiative we’re calling Voices for Economic Opportunity. In collaboration with the Robert Wood Johnson Foundation, the W.K. Kellogg Foundation, and the Raikes Foundation, we are asking anyone from anywhere — and especially those with experience navigating poverty — to send us their ideas about how to help shift the discourse about poverty in the United States. To develop those ideas, we will be offering multiple grants of $100,000 each. We will make our funding decisions based on the advice of external reviewers who represent different types of expertise on poverty and how to effectively communicate stories. We’re proud to be working with each of these foundations, who will bring to this collaboration their unique expertise and experience working to address inequity in the United States.

2f261e584f6d70291d9b959bb93fef0c.png
2d9b7108533ed738562f1d27005f014a.png

The Gates Foundation launched its U.S. Economic Mobility and Opportunity strategy last year to complement our longstanding work in public education. To ground this work, we invested in a bipartisan group called the U.S. Partnership on Mobility from Poverty and over the last few years spent time meeting with people in communities across the United States to learn about poverty, economic mobility, and opportunity from their perspective. Based on those conversations, we decided to emphasize five priorities for our economic mobility work:

1) generating data policymakers and practitioners can use to make decisions; 2) helping those who don’t see a successful career in their future carve out better opportunities; 3) supporting community organizations to implement economic mobility strategies; 4) connecting organizations so that they can share successes, failures, and strategic thinking; and 5) increasing public understanding of poverty and mobility.

The Gates Foundation has always been about trying to crack the hardest problems. For 15 years, we’ve been running a program called Grand Challenges to meet the biggest challenges in global health. Instead of giving a grant to one team to try one approach to an exceedingly complex issue, Grand Challenges describes the issue and invites applicants from many different walks of life to suggest a path forward.

We are using the Grand Challenges model for Voices for Economic Opportunity because the American discourse on poverty is one of those exceedingly complex issues.

First, there’s the complexity of helping shape something as diffuse as a national conversation. Then there’s the intricacy of poverty itself. It’s multifactorial, and most of those factors are all but invisible. Poverty has countless manifestations, and every one of them looks different in different people. It discriminates based on age, race, geography, gender, health, mental health, sexuality, disability, and every other way in which people can be marginalized.

No foundation can solve American poverty. But we know that it needs to be solved, and we know that the best thing we can do is listen to those who are more knowledgeable about the issues than we are and determine alongside them where our resources can do the most good.

This is just one initiative related to one priority in one strategy to help meet a massive challenge. But helping Americans like those 209 college students — who represent so many of us — better understand people experiencing poverty is a start. It’s a start that we hope will help even more funders, leaders, individuals, and communities come together to focus on strategies for helping the most vulnerable among us.

We are committed to supporting our partners around the country as they attack the root causes of poverty. Because if we don’t address the inequities that tear at the fabric of our society, we will never achieve our full potential as a nation.

Wielkie wyzwanie: zmiana krajowej dyskusji na temat ubóstwa i mobilności ekonomicznej w USA Kilka lat temu nie napisałem do Fundacji Gatesów listu z moją propozycją ograniczenia biedy i zwiększenia mobilności ekonomicznej w USA. Dziś uważam, że mam najlepsze pomysły na te problemy. Pomysły, które wyjaśniłem w tysiącu krótkich artykułów na moim blogu -link:https://justpaste.it/u/bogdangoralski i książkach w Google |Books. Możesz mi powiedzieć, czy się myliłem, że moje pomysły są dobre dla każdego kraju na świecie – naszego świata. Jakuszowice, 4 czerwca 2024, godz. 22:40 Bogdan Jacek Góralski Wielkie wyzwanie: zmiana krajowej dyskusji na temat ubóstwa i mobilności ekonomicznej b347cd58375e0dda131d1da3bbb8e439.jpg Ryana Rippela 18 września 2019 · 4 min czytania Kilka lat temu przeprowadzono ankietę wśród 209 studentów college’u na temat ich wrażeń na temat „biednych”. Zdaniem większości życie w ubóstwie było z grubsza równoznaczne z byciem złym człowiekiem. Stwierdzili, że w porównaniu z osobami z klasy średniej osoby doświadczające ubóstwa są bardziej agresywne i mniej odpowiedzialne, bardziej gniewne i mniej skupione na rodzinie, a także bardziej nieprzyjemne i mniej moralne. Postawy wyrażane przez uczniów nie opierały się na 209 unikalnych zestawach osobistych doświadczeń. Zostali, nieświadomie, wchłonięci przez publiczny i prywatny dyskurs na temat biedy w Ameryce. Fabuła o biedzie jest porażką moralną nie jest jedynym krążącym mitem. Inny popada w przeciwną skrajność: osoby żyjące w ubóstwie są uwięzione przez system i bezsilne do działania. Istnieje również znany trop „od szmaty do bogactwa”, który sugeruje, że gdyby ludzie tylko skupili się na tym i postępowali cnotliwie, niezgłębiony sukces jest tuż za rogiem. Politycy, maklerzy władzy i wyborcy, którzy wspólnie kształtują porządek publiczny, mogą utknąć w tych fałszywych narracjach. Nasze społeczeństwo słyszy zagmatwane, sprzeczne i po prostu niedokładne historie na temat tego, czym jest ubóstwo, dlaczego się zdarza, komu się zdarza i jak sobie z nim radzić. Znalezienie skutecznych rozwiązań jest niezwykle trudne, jeśli pomyli się istotę problemu. Dla osób i społeczności doświadczających ubóstwa stereotypy te są również wyniszczające. Pamiętam, jak spotkałem kobietę w dzielnicy College Hill w St. Louis, której mieszkańcom trudno jest znaleźć sklep, w którym mogliby kupić świeże owoce i warzywa, a tym bardziej pracę. Powiedziała mi: „Uwewnętrzniliśmy niskie oczekiwania”. Jako naród musimy zacząć opowiadać i słuchać dokładniejszych relacji na temat ubóstwa – historii, które nie zaczynają się od osądu, ale od człowieczeństwa, historii, które sprawiają, że chcemy dotrzeć do sedna trudnych problemów, zamiast karać lub poniżać. Musimy zrozumieć ogromną złożoność i ciągłe obciążenie życiem w ubóstwie. Musimy zobaczyć, że ubóstwo nie przytrafia się tylko „kogoś innego”, że miliony z nas dzieli tylko jeden pech od trudności i że wielu z nas doświadczyło okresów ubóstwa w ciągu swojego życia. Musimy także uznać prawdę: systemowy rasizm i inne formy uprzedzeń wpychają miliony ludzi w biedę i w niej trzymają. Dlatego dzisiaj ogłaszamy nową inicjatywę, którą nazywamy Voices for Economic Opportunity. We współpracy z Fundacją Roberta Wooda Johnsona, W.K. Kellogg Foundation i Raikes Foundation prosimy wszystkich, skądkolwiek – a zwłaszcza tych, którzy mają doświadczenie w radzeniu sobie z ubóstwem – o przesłanie nam swoich pomysłów na temat tego, jak pomóc zmienić dyskurs na temat ubóstwa w Stanach Zjednoczonych. Aby rozwinąć te pomysły, będziemy oferować wiele grantów po 100 000 dolarów każdy. Decyzje dotyczące finansowania będziemy podejmować w oparciu o porady zewnętrznych recenzentów, którzy reprezentują różne rodzaje wiedzy specjalistycznej na temat ubóstwa i sposobów skutecznego przekazywania historii. Jesteśmy dumni, że możemy współpracować z każdą z tych fundacji, która wniesie do tej współpracy swoją wyjątkową wiedzę i doświadczenie w pracy na rzecz rozwiązania problemu nierówności w Stanach Zjednoczonych. 2f261e584f6d70291d9b959bb93fef0c.png 2d9b7108533ed738562f1d27005f014a.png W zeszłym roku Fundacja Gatesów uruchomiła amerykańską strategię mobilności gospodarczej i możliwości, aby uzupełnić naszą wieloletnią pracę w zakresie edukacji publicznej. Aby ugruntować tę pracę, zainwestowaliśmy w ponadpartyjną grupę o nazwie U.S. Partnership on Mobility from Poverty i przez ostatnie kilka lat spędzaliśmy czas na spotkaniach z ludźmi w społecznościach w całych Stanach Zjednoczonych, aby dowiedzieć się o ubóstwie, mobilności ekonomicznej i możliwościach z ich perspektywy. Na podstawie tych rozmów postanowiliśmy podkreślić pięć priorytetów naszych prac nad mobilnością ekonomiczną: 1) generowanie danych, które decydenci i praktycy mogą wykorzystać do podejmowania decyzji; 2) pomoc tym, którzy nie widzą w przyszłości udanej kariery, w znalezieniu lepszych możliwości; 3) wspieranie organizacji społecznych we wdrażaniu strategii mobilności ekonomicznej; 4) łączenie organizacji, aby mogły dzielić się sukcesami, porażkami i myśleniem strategicznym;

5) zwiększenie świadomości społecznej na temat ubóstwa i mobilności. Fundacja Gatesów zawsze starała się rozwiązywać najtrudniejsze problemy. Od 15 lat prowadzimy program Wielkie Wyzwania, aby sprostać największym wyzwaniom w dziedzinie zdrowia na świecie. Zamiast przyznawać grant jednemu zespołowi na wypróbowanie jednego podejścia do niezwykle złożonego problemu, Grand Challenges opisuje problem i zaprasza kandydatów z różnych środowisk do zaproponowania dalszej ścieżki. W programie Voices for Economic Opportunity korzystamy z modelu Wielkich Wyzwań, ponieważ amerykański dyskurs na temat ubóstwa jest jednym z niezwykle złożonych zagadnień. Po pierwsze, pomoc w kształtowaniu czegoś tak rozproszonego jak rozmowa narodowa jest złożona. Następnie pojawia się złożoność samego ubóstwa. Jest to zjawisko wieloczynnikowe, a większość z nich jest prawie niewidoczna. Ubóstwo ma niezliczone przejawy, a każdy z nich wygląda inaczej u różnych ludzi. Dyskryminuje ze względu na wiek, rasę, położenie geograficzne, płeć, zdrowie, zdrowie psychiczne, seksualność, niepełnosprawność i każdy inny sposób, w jaki ludzie mogą być marginalizowani. Żadna fundacja nie jest w stanie rozwiązać problemu amerykańskiego ubóstwa. Wiemy jednak, że należy go rozwiązać i wiemy, że najlepszą rzeczą, jaką możemy zrobić, to wysłuchać tych, którzy mają większą wiedzę na ten temat od nas i wspólnie z nimi określić, gdzie nasze zasoby mogą przynieść najwięcej korzyści. To tylko jedna inicjatywa związana z jednym priorytetem w jednej strategii, która ma pomóc sprostać ogromnemu wyzwaniu. Jednak pomoc Amerykanom, takim jak 209 studentów college’u — którzy reprezentują tak wielu z nas — w lepszym zrozumieniu osób doświadczających ubóstwa to początek. To początek, który, mamy nadzieję, pomoże jeszcze większej liczbie darczyńców, liderów, osób i społeczności zjednoczyć się, aby skupić się na strategiach pomocy najsłabszym spośród nas. Zobowiązujemy się wspierać naszych partnerów w całym kraju w walce z podstawowymi przyczynami ubóstwa. Ponieważ jeśli nie zajmiemy się nierównościami, które niszczą tkankę naszego społeczeństwa, nigdy nie osiągniemy pełnego potencjału jako narodu.

30 visits · 2 online

© 2024 JustPaste.it

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *