Wystapienia El Niño i La Niña a fazy i perygea orbity Księżyca
Bogdan Góralski
Biblioteka Wydziału Historii Uniwersytetu Warszawskiego
Abstract
Od 19 lat prowadzę niezależne badania nad przyczynami i skutkami zmian klimatu. Wyniki badań opisałem w polskojęzycznej książce zatytułowanej Historia naturalna i zmiany klimatu oraz w angielskojęzycznej książce zatytułowanej The new look at the Earth’s climate mechanism and the Cosmo-geophysical system of the Earth opublikowanych w listopadzie 2019 roku w Google Books. Od tego czasu ciągle pracuję nad moją koncepcją mechanizmu klimatycznego Ziemi. W poniższej pracy przedstawiam wytłumaczenie zmienności zjawiska ENSO i innych procesów oceaniczno-klimatycznych na kuli ziemskiej, które są powiązane ze zmiennością sił grawitacji Księżyca i Słońca działających na oceany i atmosferę Ziemi.
Od 5 lat prowadzę na Facebooku grupę o nazwie Długoterminowa prognoza pogody, gdzie publikuję prognozy pogody dla Polski oparte o prognozę zmienności LOD (length of day) publikowaną na 182 dni naprzód przez Paris Observatory IERS Centers.
Wieloletnie porównania zmienności LOD ze zmianami klimatycznymi nad Polską dowiodły istnienia silnej korelacji LOD i zmian pogody. Analiza obserwacji LOD i klimatu Polski zaowocowały niniejszą pracą wyjaśniającą powtarzalne zjawiska kształtujące zmiany pogody i klimatu na naszym globie.
Wprowadzenie
Księżyc i Słońce oddziałują grawitacyjnie na Ziemię, oceany i atmosferę ziemską. Oddziaływanie grawitacyjne Słońca wynika z jego masy, a oddziaływanie grawitacyjne Księżyca z powodu jego bliskiej odległości. W dniach nowiu Księżyca (NW) i jego pełni (FM) oddziaływanie Księżyca i Słońca wywiera największy wpływ na system geofizyczny Ziemi i jest najbardziej zauważalne w czasie perygeum orbity Księżyca. W czasie wysokiej synchroniczności dat występowania NM, FM, perygeum orbity Księżyca występuje zjawiska klimatyczno-oceaniczne La Niña oraz silne globalne zmiany w rozmieszczeniu wód oceanicznych o różnej temperaturze powierzchni morza (SST- sea surface temperature) oraz wyżów i niżów atmosferycznych atmosfery ziemskiej.
W czasie asynchroniczności dat występowania NM, FM, perygeum orbity Księżyca występuje zjawisko klimatyczno-oceaniczne El Niño i silne globalne zmiany w rozmieszczeniu mas atmosfery ziemskiej różniących się gęstością powietrza oraz silne globalne zmiany w rozmieszczeniu różniących się gęstością i temperaturą (sea surface temperature SST) wód oceanicznych na które oddziałuje również siła odśrodkowa wynikająca z prędkości liniowej obrotu Ziemi.
Źródła danych:
https://www.timeanddate.com/astronomy/moon/distance.html?year=2022&n=262
https://www.kalendarz-365.pl/ksiezyca/fazy-ksiezyca.html
https://www.ospo.noaa.gov/Products/ocean/sst/anomaly/2017.html
https://squall.sfsu.edu/crws/jetstream.html
https://psl.noaa.gov/enso/mei/
https://www.met.ie/weather-forecast/shannon-airport-weather-station-clare
https://origin.cpc.ncep.noaa.gov/products/analysis_monitoring/ensostuff/ONI_v5.php
Peryhelium orbity Ziemi 141,7 mln km -2-4 stycznia
Aphelium orbity Ziemi 151,2 mln km -ok. 4 lipca
Perygeum orbity Księżyca ok.360 tysięcy km
Apogeum orbity Księżyca ok. 405 tysięcy km
Elipsa orbity Księżyca obraca się przeciwnie do ruchu wskazówek zegara co 8,85 roku -3233 dni
Synchroniczność i asynchroniczność dat perygeum z nowiem i pełnią Księżyca skutkują wystąpieniem El Niño i La Niña:
Rok 2003 asynchroniczność dat perygeum FM i NM—– wystąpienie El Niño
2008- NM synchroniczność perygeum i FM styczeń-maj, sierpień-listopad- wystąpienie La Niña
2009 asynchroniczność dat perygeum, FM i NM—- wystąpienie El Niño
2010 FM synchroniczność perygeum i NM styczeń -maj, czerwiec -listopad- wystąpienie La Niña
2016 synchroniczność perygeum i NM luty-czerwiec, asynchroniczność perygeum i FM -styczeń-czerwiec -wystąpienie El Niño
2016 synchroniczność perygeum i FM Księżyca lipiec-sierpień -wystąpienie sierpień-grudzień słabego La Niña
2017 synchroniczność dat perygeum, NM marzec-sierpień, synchroniczność perygeum i FM listopad grudzień-wystąpienie październik-grudzień La Niña
2018 synchroniczność perygeum i FM styczeń –marzec, synchroniczność perygeum i NM marzec-wrzesień-wystąpienie La Niña styczeń -kwiecień
patrz ENSO Index values:
https://origin.cpc.ncep.noaa.gov/products/analysis_monitoring/ensostuff/ONI_v5.php
Podsumowanie
Działanie grawitacji planet Układu Słonecznego na Ziemię powoduje ruch powłoki ziemskiej (pod względnie nieruchomą atmosferą ziemską) powodujący regionalne zmiany klimatu. Ruch powłoki ziemskiej od połowy XIX wieku spowodował regionalne ocieplenie klimatu i przesunięcie stref opadów atmosferycznych największe w amplitudzie i najbardziej odczuwalne w Ameryce Północnej i w rejonie wschodniej Azji. Grawitacyjne odziaływanie Słońca i Księżyca na geofizykę Ziemi powoduje zjawiska oceaniczno-atmosferyczne kształtujące klimat Ziemi, w tym zjawisko zmienności ENSO zależne od synchroniczności i asynchroniczności występowania perygeum orbity Księżyca i pełni FM i nowiu NM Księżyca podczas których wpływ grawitacji na ziemskie środowisko geofizyczne i klimat Ziemi jest największy.
Warszawa, dnia 17 lutego 2021, godzina 21:30 Bogdan Góralski
Literatura:
Góralski.B. (2013) Historia naturalna i zmiany klimatu, opublikowano w Google Books listopad 2019
Góralski.B.(2019) The new look at the Earth’s climate mechanism and the Cosmo-geophysical system of the Earth-opublikowano w Google Books listopad 2019